کاش

کاش می شد دراوج بی نیازی

تنهانیازم تو باشی

کاش می شد در سفر به شهر خوشدلی

تنها همراز من تو باشی

کاش می شد نیاز را کشت

 وهمیشه در نماز بود

کاش می شد آسمان را سبز دید

وشب را آبی

کاش می شد در هجوم غدار اندوه

سمفونی مهر بر پا کرد

کاش می شد دامنی از محبت

نثار بی خودی دنیا کرد

کاش می شد سبد سبد امید

درفرش دل های حزین کاشت

کاش می شد ترنم خنده ی کودکی را

زیباترین آوای دل انگیز دنیا کرد

کاش می شد مهر را رنگ کرد

کاش می شد غم را بی رنگ کرد

کاش می شد همه جا مهربان بود و

باغصه هم هم زبان بود

کاش می شد غم را رنگ زد وبر ناکامی هاسنگ زد

کاش می شد کلاس ها همه مهر می شدند وآدما همه همدل

کاش می شد زندگی با من بخندد و با تو نیز

کاش می شد عشق را سیر کردو درد را زنجیر

کاش می شد دروغ و ریارا در گور کرد

      و              

کاش می شد ماتم را سور کرد

کاش ...